Kotwica wychwytu

Kotwica wychwytu - rodzaj dwuramiennej (czasem jednoramiennej) dźwigni znajdującej się między kołem wychwytowym i oscylatorem. Nazwa nawiązuje do kształtu przypominającego kotwicę statku. Na końcach ramion kotwicy umieszczone są palety (wejściowa i wyjściowa) z kamieniami paletowymi (zazwyczaj wykonanymi z syntetycznego rubinu). Łączą się z zębami lub kołkami koła wychwytowego. Zęby koła ześlizgują się po skośnych powierzchniach obu palet, powodując wahnięcia kotwicy raz w jedną, raz w drugą stronę. Kotwica przyjmuje impuls z koła wychwytowego i przekazuje go do balansu, a następnie wraca do swojego położenia i proces się powtarza. Kotwica wychwytu została wynaleziona około 1657 roku przez Roberta Hooke'a. Szybko stała się standardowym wychwytem stosowanym w zegarach wahadłowych w XIX wieku.

Autor: zespół Pro Watches s.c.