Kotwica wychwytu - rodzaj dwuramiennej (czasem jednoramiennej) dźwigni znajdującej się między kołem wychwytowym i oscylatorem. Nazwa nawiązuje do kształtu przypominającego kotwicę statku. Na końcach ramion kotwicy umieszczone są palety (wejściowa i wyjściowa) z kamieniami paletowymi (zazwyczaj wykonanymi z syntetycznego rubinu). Łączą się z zębami lub kołkami koła wychwytowego. Zęby koła ześlizgują się po skośnych powierzchniach obu palet, powodując wahnięcia kotwicy raz w jedną, raz w drugą stronę. Kotwica przyjmuje impuls z koła wychwytowego i przekazuje go do balansu, a następnie wraca do swojego położenia i proces się powtarza. Kotwica wychwytu została wynaleziona około 1657 roku przez Roberta Hooke'a. Szybko stała się standardowym wychwytem stosowanym w zegarach wahadłowych w XIX wieku.
Autor: zespół Pro Watches s.c.
Słownik pojęć zegarmistrzowskich
Powrót do słownika
Na skróty:
Kotwica wychwytu
Inne pojęcia na literę "K"
- Kaboszon
- Kalendarz (zegara)
- Kalendarz gregoriański
- Kalendarz roczny
- Kalendarz wieczny
- Kalendarz wieczny sekularny
- Kaliber zegarka
- Kameryzowanie
- Kamienie łożyskowe
- Kamień oliwiony
- Kinetic (kinetyczny mechanizm)
- Klepsydra
- Komplikacja zegara
- Koperta Tonneau - beczka
- Koperta tonneau
- Koperta zegara
- Koronka
- Kotwica wychwytu
- Koło godzinowe mechanizmu
- Koło kolumnowe mechanizmu
- Koło minutowe mechanizmu
- Koło naciągowe mechanizmu
- Koło napędowe mechanizmu
- Koło nastawcze mechanizmu
- Koło pośrednie mechanizmu
- Koło sekundowe mechanizmu
- Koło wychwytowe mechanizmu
- Koło zapadkowe mechanizmu
- Koło zębate
- Kurant
- Kwarc, zegarek kwarcowy (quartz)