Szkieletowany zegarek - czasomierz, w którym koperta i niektóre elementy (płyty, mostki) mechanizmu zostały wycięte, aby wyeksponować wnętrze pracującego mechanizmu.
Szkieletowanie czasomierza polega na usunięciu naddatków materiału dla elementów konstrukcyjnych, roboczych i nastawczych zegarka. Dla pokazanie efektów takiej czynności, przy zachowaniu funkcjonalności urządzenia, konieczna jest eliminacja tarczy, oraz zastosowanie transparentnego dekla. Dzięki takim zabiegom użytkownik zegarka może podziwiać wnętrze działającego urządzenia i obserwować ruch każdego z jego elementów. Szkieletowanie jest równocześnie formą dekorowania mechanizmów, bo wyeksponowany w tym procesie szkielet może być uformowany w sposób finezyjny, barwiony, a także grawerowany.
Tego rodzaju uatrakcyjnianie wizualne jest od dawna znaną w zegarmistrzostwie techniką, a obecnie, wraz z odrodzeniem się mechanicznych zegarków zyskuje wielu zwolenników. Jest stosowana praktycznie tylko dla ekskluzywnych czasomierzy garniturowych, czasami także dla tych najbardziej wyrafinowanych. Przez zastosowanie okien z boku koperty, czy wręcz wykonywania całej obudowy ze szkła szafirowego pracę mechanizmu zegarka można oglądać praktycznie z każdej strony. Pierwszy tego typu zegarek o szkieletowej konstrukcji zaprojektował Francuz André-Charles Caron około 1760 r. Wynalazek Carona jest obecnie znany jako zegarek z ażurową lub szkieletową tarczą.
Autor: zespół Pro Watches s.c.
Na zdjęciu: szkieletowany zegarek marki Speake-Marin.