Ceramika

Ceramika - potoczna nazwa dla ceramiki inżynierskiej (technicznej) - wytrzymałego materiału wykorzystywanego najczęściej w konstrukcji kopert (patrz. koperta), bezeli (patrz. bezel) i bransolet w zegarkach (patrz. bransoleta). Zaletami materiału ceramicznego oprócz niezwykłej twardości i wytrzymałości jest również hipoalergiczność. 

Ceramika inżynierska, która stosowana jest zegarmistrzostwie, to spiek nieorganicznych, niemetalicznych proszków, najczęściej z tlenku cyrkonu, które są łączone w wysokich temperaturach (ok. 1600 °C i więcej) a następnie przetwarzane po schłodzeniu w celu uzyskania atrakcyjnego, stałego materiału. 

Powstała w ten sposób ceramika inżynierska wykazuje się niezwykłą twardością. Ceramika high-tech jest ponad 3 do 4 razy twardsza niż stal nierdzewna. Materiał ten jest również dość lekki, zwykle od 2 do 6 g/cm3 (dla porównania: stal nierdzewna - 8 g/cc, tytan - 4,5 g/cc). Cechuje się też zbliżoną gęstością do aluminium (2,7 g/cm3).

Pierwszy zegarek z ceramiczną kopertą i bransoletą wprowadzony został w 1990 roku przez szwajcarską markę RADO (patrz. RADO). Był to model Rado Ceramica. Próby z materiałem ceramicznym pojawiały się już wcześniej. W latach 80. XX wieku Omega (patrz. Omega) oferowała na specjalne zamówienie zegarek Seamaster Cermet. Jego koperta wytwarzana była z zastrzeżonego materiału ceramicznego, cermetu, wykonanego z tlenku aluminium i węglika wolframu. W 1988 roku IWC Schaffhausen (patrz. IWC) zaprezentował chronograf z kalendarzem wiecznym IWC Da Vinci ref. 3755, który także posiadał ceramiczną kopertę.

Autor: zespół Pro Watches s.c.

Na zdjęciu: nowa odsłona modelu Rado Ceramic projektu Konstantina Grcica