Drodzy Czytelnicy magazynu „Zegarki i Pasja”! Chciałbym Wam opowiedzieć o mojej największej życiowej pasji, jaką jest turystyka. A precyzyjniej – turystyka górska.
Chodzenie po górach to mój sposób na odpoczynek, spędzanie wolnego czasu oraz, a może przede wszystkim: regeneracja sił. Moim zdaniem, w górach, tylko i wyłącznie w górach, można zaznać prawdziwej ciszy, spokoju i kontaktu z naturą. Góry dają możliwość przebywania w najbardziej naturalnym dla człowieka środowisku. Być może właśnie dlatego wielu z nas zdecydowanie woli spacerować po parku czy lesie, niż po zatłoczonych ulicach miast.
Ja oczywiście także wolę naturę.
Dlaczego więc warto chodzić po górach? W czym tkwi ich magia?
Zapraszam Was do mojego zaczarowanego świata!
Góry to wyzwanie
Każdy z nas góry postrzega inaczej, każdy przeżywa pobyt w górzystych regionach na swój sposób. Dla jednych celem jest osiąganie i zdobywanie kolejnych szczytów, dla drugich – góry są refleksyjne i magiczne, niewytłumaczalne, wymagające zastanowienia się nad sobą i rzeczywistością. Często towarzyszących nam wrażeń nie można nawet opisać, gdyż dotyczą one bardzo głębokiej, wręcz intymnej strefy przeżyć. Dla wielu góry to wolność, odpoczynek, spokój, radość, żądza przygód, wejście w inny wymiar doznań. Góry dają możliwość pewnego rodzaju odizolowania bądź zdystansowania się od codziennych spraw czy obowiązków.
Dla mnie góry są drugim domem; czuję się w nich bardzo swobodnie. Pozwalają mi odpocząć od zgiełku miasta, dają energię do życia. Czy mnie „kręcą”? Oczywiście, że tak! Chodzę po nich już 35 lat i… jeszcze mi się nie znudziły. Cały czas odkrywam coś nowego i dopóki starczy mi sił – będę się wspinał.
Odkrywanie ich zacząłem w połowie lat 80. XX wieku, będąc w czwartej klasie szkoły podstawowej. Pierwszym odkrytym pasmem był Beskid Śląski. Wybraliśmy się tam z kolegą i jego tatą. To było moje pierwsze spotkanie z górami. Wrażenie było bezcenne.
Jakiś czas później nauczycielka geografii w szkole nauczyła moich kolegów i mnie jak korzystać z kompasu oraz obliczania długości i szerokości geograficznej. Z umiejętności tych korzystam do dzisiaj. Jestem jej bardzo wdzięczny za chęć organizowania dla nas wyjazdów w góry w niemal każdą sobotę i za czas jaki na to poświęciła. Co trzeba zaznaczyć, robiła to dla niewielkiej grupy uczniów. W ciągu roku poznaliśmy Beskid Śląski i Żywiecki. Góry uchyliły rąbka tajemnicy. W ciągu kolejnych lat poznałem pozostałe pasma górskie w Polsce.
Najtrudniej było w strefach przygranicznych - żołnierze WOP-u starali się zniechęcać mnie do wędrówek w tych terenach. Ale od czego jest "przekora" w człowieku? Ciekawość jak wyglądają góry po drugiej stronie granicy była silniejsza. Oczywiście zawsze znajdywałem sposób, aby znaleźć się po drugiej stronie. W kolejnych latach, kiedy już łatwiej było o paszport, góry w Europie stały się bardziej dostępne.
Dzisiaj wszystkie góry świata stoją przed nami, w pełni dostępne, i tylko wyobraźnia jest naszym ograniczeniem przed zdobywaniem kolejnych szczytów.
Górskie szlaki
Górskie szlaki dają możliwość tak wyboru stopnia trudności technicznej trasy, jak i jej długości. Kolory szlaków nie oznaczają stopnia ich trudności. Zależności kolorystyczne oznaczenia szlaków są następujące:
- główne lub długodystansowe, liczone w setkach kilometrów (kolor czerwony i niebieski)
- prowadzące do ciekawych miejsc (kolor zielony),
- łącznikowe (kolor żółty),
- z krótką drogą dojścia (kolor czarny).
Spotyka się też oznaczenia dydaktyczne lub narciarskie. Ale uwaga! Dla szlaków narciarskich kolory są już przypisane do stopnia trudności. Dla narciarzy na przykład szlak w kolorze czarnym jest szlakiem najtrudniejszym.
Oznakowanie szlaków górskich w każdym kraju jest inne. Np. będąc w górach Kaukazu najlepszym wyznacznikiem szlaku był dla mnie kompas. Pokonanie kilkudziesięciu kilometrów bez oznakowania było nie lada wyzwaniem. Dzisiaj najprawdopodobniej w nieoznakowanych miejscach, które przebyłem, pewnie są już znaki, które prowadzą do schronisk czy miejscowości.
Pokonanie długich odcinków szlaku liczonych w dziesiątkach kilometrów zawsze wymaga dobrej kondycji zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Góry pozwalają się cieszyć pełnią życia, lecz przebywanie w nich związane jest często z ogromnym wysiłkiem, poświęceniem oraz pewną dozą ryzyka. Góry uczą pokory, pozwalają nam odkryć własną naturę i umożliwiają sprawdzenie samego siebie.
Co należy zabrać ze sobą w góry?
Wyprawę w góry zawsze należy dobrze zaplanować. Nawet jednodniowa wędrówka powinna być dobrze przemyślana. Bardzo ważne to znać numery alarmowe GOPR - są to 601 100 300 lub 985, jednak najważniejsze to sprawdzenie prognoz pogody. Pogoda w górach często różni się od tej w nizinach. W zależności od pory roku – różnica temperatur może wynosić nawet kilkanaście stopni. Trzeba też pamiętać, że w górach pogoda zmienia się dość szybko i często.
Jeżeli mamy już sprawdzoną pogodę (zakładając, że jedziemy latem) – szykujemy sprzęt i wyposażenie, które są nam potrzebne na jednodniową wyprawę. Przede wszystkim musimy zaopatrzyć się w:
- wygodne obuwie, które wytrzyma górską wędrówkę i nie spowoduje dyskomfortu w postaci odcisków i otarć. Osobiście używam skórzanych butów na twardej podeszwie, sięgających za kostkę,
- lekkie i szybkoschnące spodnie bez odpinanych nogawek, bądź z odpinanymi (1/3 lub 2/3 wysokości),
- koszulki też warto mieć szybkoschnące - są lekkie i przewiewne,
- kurtkę przeciwdeszczową lub pelerynę bądź ponczo.
Oraz oczywiście element, który dla każdego turysty górskiego jest najważniejszy, czyli plecak. Na jednodniową wędrówkę wystarczy plecak o pojemności ok. 30 litrów. Dla wędrówek wielodniowych plecak powinien być znacznie większy, a jego zawartość dopasowana do naszych potrzeb. Obowiązkowo zabieramy wodę mineralną, jedzenie wysokoenergetyczne (zajmuje mało miejsca i jest lekkie) oraz apteczkę.
Z mojego doświadczenie wynika, że im mniej rzeczy, tym lepiej. Dopiero w górach okazuje się jak proste można wieść życie. W dobie XXI wieku ciężko jest się uwolnić od elektroniki. Wielu z nas posiada smartfona z aparatem, którym można robić zdjęcia. Inną zaletą tego urządzenia jest możliwość zainstalowania aplikacji z mapą. Sam korzystam z map tradycyjnych, ale nie są mi obce mapy cyfrowe dostępne w telefonie np. "Mapy.cz lub Mapa turystyczna". Warto jednak mieć klasyczną mapę, gdyż elektronika potrafi być zawodna.
A co z zegarkiem? Otóż jestem posiadaczem zegarka firmy SUUNTO, który oferuje bardzo przydatne funkcje, szczególnie w trakcie wędrówek, takie jak: kompas, barometr, czujnik burzy czy wschód/zachód słońca.
Poznawanie nowych ludzi i pozdrowienia na szlaku
Poznawanie nowych ludzi to jeszcze jeden powód, dlaczego warto chodzić po górach.
Tylko w górach, na szlaku, można nawiązać wiele nowych znajomości oraz utrwalić relacje z tymi, z których już znamy. Góry łączą ludzi niezależnie od wieku, płci, przekonań, rasy, religii czy narodowości - są ogniwem porozumienia. Są spoiwem różnych charakterów, uczą odpowiedzialności za drugiego człowieka.
Wędrując górskimi szlakami spotykamy różne, zwykle nieznane osoby - miłym gestem jest wzajemnie się pozdrowić. W zależności od wieku czy płci, można się pozdrowić znanymi wszystkim słowami: "dzień dobry". Często spotyka się, że ktoś woła "cześć" - nie jest to okazanie braku szacunku, lecz powszechnie spotykane pozdrowienie.
W krajach alpejskich często słyszy się: "servus, morning", a nasi południowi sąsiedzi, czyli Czesi bądź Słowacy wołają "ahoj". Z kolei kraje byłych republik radzieckich używają pozdrowienia "zdrastwujtie". W krajach bałkańskich spotyka się różne pozdrowienia, ale uniwersalnym jest słowo "hello". Na dalekim wschodzie (Indie, Pakistan czy Chiny) - ludzie chodzący po górach traktowani są z dużym szacunkiem i witani słowami NAMASTE, czyli "witaj". Są również miejsca, gdzie wędrując nie spotkamy nikogo - zostajemy z przyrodą sam na sam, i to jest piękne.
Wiele gór, a każda inna
Góry się nie nudzą. Można zdobywać różne szczyty, te małe i duże. Każde pasmo ma inny charakter, inaczej się je zdobywa, dodatkowo o każdej porze roku wygląda inaczej. Poszukiwanie najpiękniejszej góry świata to dziecięcy sen o pięknie, one wszystkie są wyjątkowe i wspaniałe. Każde pasmo jest wyjątkowe, na każde należy spojrzeć inaczej. Jedne skrywają tajemnice geologiczne a inne posiadają cudowną florę i faunę. Jedne szczyty są ponad chmurami, inne są chmurami okryte.
Polskie góry są bardzo zróżnicowane i moim zdaniem najpiękniejsze - zarówno geologicznie jak i przyrodniczo. W Sudetach znajdziemy przepiękne minerały, cuda przyrody i tajemnice historyczne. W Karpatach Zachodnich, czyli od Cieszyna aż po granicę z Ukrainą mają najpiękniejszą przyrodę. Góry Świętokrzyskie to najstarsze góry i wspaniałe gołoborza. Góry w Europie są znacznie wyższe niż w Polsce i dzięki temu posiadają inne cechy, które są również fascynujące. Tam, w większości od wysokości 2700m n.p.m. dominują lodowce, które w naszych górach nie występują.
Od jakiej góry zacząć?
Jeżeli miałbym wskazać od którego pasma górskiego zacząć swoją przygodę z górskimi wędrówkami to… niestety, nie potrafię.
Po prostu, każde wybrane będzie najlepsze!
Każdy powinien indywidualnie ocenić co jest dla niego interesujące, co chce zobaczyć i jaki szczyt zdobyć. Góry o każdej porze roku wyglądają inaczej. Inny jest stopień trudności ich zdobywania. Najłatwiej zacząć latem, kiedy dni są długie, a pogoda piękna. Najtrudniej oczywiście zimą, kiedy warunki pogodowe mogą być trudne i mało zadowalające. Zimą trzeba też być wyposażonym w dodatkowy sprzęt typu raki bądź rakiety śnieżne. W górach wysokich niezbędny jest czekan i kask.
Mam nadzieję, że tym artykułem udało mi się zachęcić Czytelników kwartalnika „Zegarki i Pasja” do odkrywania gór i pieszych, górskich wędrówek. Wybierzcie się nawet na jeden dzień, a przekonacie się, że warto! Ale uważajcie – chodzenie po górach potrafi człowieka absolutnie wciągnąć, bez reszty. Mną góry już zawładnęły.
Artur Sieczko
*Autor tekstu jest beskidzkim przewodnikiem górskim, przewodnikiem terenowym po województwie śląskim oraz pilotem wycieczek.
…
Poprzez artykuły w portalu oraz w magazynie Zegarki i Pasja pragniemy zachęcać do odkrywania fascynującego świata zegarmistrzostwa. Z ulubionym zegarkiem na ręku można przecież robić wspaniałe rzeczy!
Niniejszy artykuł ukazał się w drukowanym magazynie Zegarki i Pasja w ramach cyklu „Pasja” - inspirujących publikacji o tym, „co nas kręci oprócz zegarków”.
Wersja PDF kwartalnika tu – Magazyn Zegarki i Pasja NR 12
INSTAGRAMIE
greenlogic.eu