Rewolucja kwarcowa - potoczne okreslenie czasu, w którym rynek zaczęły dominować czasomierze z mechanizmami kwarcowymi.
Protoplastą zegarków kwarcowych był mechanizm kamertonowy firmy Bulova. Prawdziwa rewolucja zaczeła się od pojawienia modelu Astron firmy Seiko. Pierwsze zegarki kwarcowe były bardzo drogie, ale z czasem technologia ta taniała. Modele kwarcowe zaczęły masowo niemal zalewać rynek. Fale te nadchodziły głównie z dalekiego wschodu, czyli Japonii. Rewolucja kwarcowa stała się z tego powodu czarnym okresem dla wielu europejskich, głównie szwajcarskich - mniejszych producentów. Setki marek albo zmieniało właściciela na skutek trudności finansowych, albo bezpowrotnie znikało z rynku. Przetrwali tylko najsilniejsi, albo firmy połączone w grupy producenckie. Zegarmistrzostwo mechaniczne na szerszą skalę zaczęło odradzać się w latach 80. i 90. ubiegłego wieku.
Pozytywnym efektem pojawiania się zegarków kwarcowych było poszerzenie się dostępności zegarków i szereg innowacji. Rozwój technologii kwarcowej, a co za tym idzie - miniaturyzacja elektroniki doprowadziły do tego, że mamy dziś do wyboru czasomierze kwarcowe sterowane radiowo, odbierające sygnał GPS, wyświetlające czas w dowolnej strefie, z czujnikami temperatury, ciśnienia, mierzące wysokość, głębokość i wiele innych udogodnień.
Słownik pojęć zegarmistrzowskich
Powrót do słownika