Emaliowanie komórkowe (Cloisonne) - metoda zdobienia metalu emalią (patrz. emaliowanie). Wywodzi się prawdopodobnie z Grecji mykeńskiej skąd dotarła do Rosji, całej Europy i Azji. Szczególną popularność zdobyła w Chinach za czasów panowania dynastii Ming (1368-1644). W zegarmistrzostwie emaliowanie komórkowe stosowane było do tworzenia misternych dekoracji na tarczach zegarków naręcznych (tarcza zegarka), kopertach zegarków kieszonkowych i obudowach zegarów kominowych. Ta technika była szczególnie popularna w połowie XX wieku i stosowana m.in. przez takie marki jak Patek Philippe, Rolex i Vacheron Constantin (patrz. Vacheron Constantin). Zdobienie techniką emaliowania komórkowego zaczyna się od określenia ramek obrysu wzorów za pomocą cienkiej metalowych drucików, przytwierdzonych do powierzchni metalu. Otrzymane w ten sposób komórki są wypełnione proszkiem emaliowanym o pożądanym kolorze. Następnie tarcza jest wypalana w piecu w temperaturze około 1000 stopni Celsjusza. Końcowym etapem jest ręczne polerowanie w celu uzyskania płaskiej powierzchni. Emaliowanie komórkowe jest techniką czasochłonną i bardzo kosztowną, Z tego względu ten typ zdobienia wykonywany jest obecnie wyłącznie na tarczach zegarków z wyjątkowych i limitowanych edycji.
Autor: zespół Pro Watches s.c.
Słownik pojęć zegarmistrzowskich
Powrót do słownika