Kołek umieszczony między uszami zegarka, służący do mocowania paska lub bransolety. Stosuje się teleskopy: montowane na stałe do uszu koperty (spawane), wciskane, z końcówkami pracującymi sprężyście i wkręcane.
Najpopularniejsze - teleskopy z końcówkami pracującymi sprężyście wykonywane są w formie rurki wewnątrz której, na końcach znajdują się wystające z niej, specjalnie ukształtowane walcowate elementy, a przestrzeń między nimi w całości wypełnia sprężyna. Walcowate elementy, zabezpieczone przed ich całkowitym wysunięciem z rurki, mogą wykonywać ruch posuwisto-zwrotny, a ich cienkie zakończenia wsuwają się w otwory w uszach koperty.
Teleskopy takie mogą być jednostronne i dwustronne.
Ich istotnymi cechami jest: długość, a także grubość.
Słownik pojęć zegarmistrzowskich
Powrót do słownika