W zależności od ukształtowania zębów kół i zębników współpracujących ze sobą w przekładni, przy czym rodzaj ukształtowania zależy od wymogów jej stawianych, możemy mieć do czynienia z różnymi rodzajami zazębień.
Zazębieniu zegarowemu – używanemu w zegarach i zegarkach jako wymóg stawia się minimalny spadek wartości momentu napędowego w całym zakresie współpracy, oraz minimalne wahania momentu napędowego w zależności od głębokości zazębienia (głębokość może być różna na skutek wytarć i luzów w łożyskach).
Zazębienie zegarowe jest zmodyfikowanym zazębieniem cykloidalnym, czyli takim, którego linia obrysu łbów zębów koła i zębnika zbliżona jest do epicykloidy. Modyfikacja zarysu zmniejsza wpływ potencjalnie zwiększonej odległości między osiami na współpracę pary kół zębatych.
Zazębienie zegarowe oparte na normach szwajcarskich NHS - 56702 i 56703, jest obecnie powszechnie stosowane w zegarach i zegarkach mechanicznych.
Autor: Wł. Meller
Słownik pojęć zegarmistrzowskich
Powrót do słownika