Inaczej naciąg ręczny.
Zegarki mechaniczne działają dzięki temu, że w mechanizmie gromadzona jest energia, która oddawana jest podczas pracy. Energia ta gromadzona jest dzięki sprężynie znajdującej się specjalnym bębnie. Aby ją dostarczyć należy naciągnąć sprężynę.
W opisywanym rodzaju naciągu to użytkownik przekazuje ją do mechanizmu kręcąc koronką zegarka. Koronka poprzez wałek i odpowiedni układ przekładni zębatych naciąga sprężynę mechanizmu. Dawniej ręczny naciąg następował za pomocą kluczyka. Ale już w 1830 roku Antoine Louis Breguet opracował metodę nakręcania bez kluczykowego. Dokonali tego także inni wielcy zegarmistrzowie jak Lous Audemars, czy Adrian Philippe.
Dziś obok naciągu automatycznego to druga opcja w przypadku zegarków mechanicznych.
Wadą jest konieczność pamiętania o konieczności nakręcenia zegarka, niewątpliwą zaletą jest, szczególnie dla pasjonata możliwość dodatkowego obcowania, obsługiwanie swojego czasomierza.
Słownik pojęć zegarmistrzowskich
Powrót do słownika