Pomimo, iż od lat 70-tych XX wieku zegarek cyfrowy kojarzony jest w zasadzie wyłącznie z czasomierzami kwarcowymi, to definicja zegarka cyfrowego zrodziła się znacznie wcześniej i jest bardziej ogólna: to model, który do prezentacji aktualnego czasu wykorzystuje cyfry, a nie tarczę oraz wskazówki.
Za pierwszy egzemplarz cyfrowego zegarka mechanicznego (Mechanical Digital Watch) uważa się model kieszonkowy, stworzony przez francuskiego zegarmistrza o imieniu Blondeau, na specjalnie życzenie Króla Francji. Natomiast produkcja zegarków kieszonkowych wyposażonych w tego typu mechanizm na masową skalę rozpoczęła się dopiero pod koniec XIX wieku, dokładnie około roku 1890.
Wtedy także ukuło się określenie „Jump Hour” lub „Jumping Hour”, czyli dosłownie „Skacząca Godzina”, co ma związek ze sposobem, w jaki porusza się dysk z naniesionymi cyframi odpowiadającymi za poszczególne godziny.
W roku 1920 mechanizm typu „Jump Hour” znalazł zastosowanie po raz pierwszy w zegarku naręcznym.
Prawdziwą popularność – jeśli można o takiej w ogóle mówić – cyfrowe zegarki mechaniczne osiągnęły w latach 70. XX wieku. Najczęściej były to modele z manualnym naciągiem sprężyny – często z dość „prostymi” mechanizmami – zdecydowanie rzadziej pojawiały się modele Automatic. Egzemplarze prezentujące upływ sekund, minut, godzin oraz datę i dzień należały do modeli zdecydowanie bardziej wyrafinowanych oraz droższych, które obecnie osiągają wysokie ceny na aukcjach i są poszukiwane przez kolekcjonerów.
Słownik pojęć zegarmistrzowskich
Powrót do słownika