Fosforescencja (świecenie długotrwałe) - odmiana fotoluminescencji. Zjawisko, w którym substancja świeci światłem własnym po wystawieniu na działanie promieniowania UV (lub) widzialnego światła z zewnątrz. Materiały fosforescencyjne absorbują fotony ze źródła światła i ponownie emitują je jako światło, ale robią to bardzo powoli – przez wiele godzin, a nawet dni.
W przemyśle zegarmistrzowskim wykorzystuje się substancje fosforyzujące, świecące roztwory tzw. lumy. Pokrywa się nimi indeksy (indeks), wskazówki (wskazówki), pierścienie, a także inny elementy w zegarkach, które następnie świecą w ciemności (zazwyczaj zielonym lub niebieskim odcieniem).
Pierwotnie do wytwarzania lumy wykorzystywano rad. Ze względu na to, że jest to pierwiastek radioaktywny został w większości zastąpiony w nowych zegarkach bezpiecznymi związkami. Obecnie większość powłok fosforescencyjnych stosowanych w zegarkach wykorzystuje pigmenty fosforyzujące siarczku cynku i glinianu strontu. Do najpopularniejszych materiałów używanych w tarczach i wskazówkach należy tzw. SuperLumiNova (LumiNova). Poniżej, przykład zastosowania masy SuperLumiNova BGW9 w zegarku Steinhart Ocena 39 premium 904.
Autor: zespół Pro Watches s.c.
Na zdjęciu: czasomierz Steinhart z fosforescencjnymi indeksami.
Słownik pojęć zegarmistrzowskich
Powrót do słownika