Dzisiaj przedstawiamy historię pierwszego zegarka w kosmosie. Wszystko zaczęło się w latach 50-tych XX w. w mieście Orenburg, gdzie znajdowała się Wojskowa Szkoła Lotnicza. To właśnie w niej w wieku 21 lat rozpoczął swoją naukę Jurij Gagarin, przyszły pierwszy człowiek w kosmosie. W tamtych latach za ukończenie lotniczej szkoły wojskowej, absolwenci nagradzani byli zegarkiem Sturmanskie.
Warto zaznaczyć fakt, że wówczas zegarki nie były dostępne w ogólnej sprzedaży.
Marka Sturmanskie była pewnym dobrem luksusowym, które mogło nosić tylko i wyłącznie wąskie grono pilotów. Ciekawostką jest, że specjalna komisja decydowała czy po ukończeniu służby, zasłużyliśmy na zatrzymanie zegarka.
Dnia 12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin odbył pierwszy w historii lot w kosmos, a na jego nadgarstku znajdował się zegarek Sturmanskie wykonany specjalnie na to wydarzenie przez Pierwszą Fabrykę Zegarków im. Kirowa w Moskwie.
Pierwsza fabryka zegarków im. Kirowa powstała na zlecenie Józefa Stalina w 1930 roku.
Głównym jej założeniem była produkcja wysokiej klasy zegarków. W tym celu zatrudniono najlepszych specjalistów i dostarczono sprzęt produkcyjny.
W ciągu kilka lat osiągnięto tak ogromy postęp, że fabryka produkowała między innymi zegarki lotnicze, stopery, zegarki dla nawigatorów ze stoperem, samochodowe zegary oraz zegarki do nurkowania.
W 1949 roku podjęto decyzję o powstaniu marki Sturmanskie.
Nadrzędnym celem była produkcja modeli dla wojska, a dokładnie lotników.
W 1961 roku zegarki Sturmanskie zostały oficjalnymi czasomierzami sowieckich i rosyjskich kosmonautów. Ciekawostką jest, że pierwsza kobieta w kosmosie - Valentina Tereshkova - również poleciała w kosmos z tymże zegarkiem.
W historii na zawsze zapisała się natomiast data 12 kwietnia 1961 roku, kiedy to Jurij Aleksiejewicz Gagarin za sterami Wostoka 1 wystartował w kosmos.
Podczas 108 minutowego kosmicznego rejsu czas wskazywał Gagarinowi zegarek wyposażony w mechanizm z ręcznym naciągiem sprężyny napędowej. Mechanizm oznaczony jako 41M był jednym z pierwszych wyrobów z centralnym sekundnikiem z Pierwszej Moskiewskiej Fabryki Zegarków.
Bazował on na później rozwijanym mechanizmie Pobieda K-26. Wyrób, dla którego przyjęto oznaczenie kaliber 41M, był wytwarzany na linii produkcyjnej przeznaczonej dla mechanizmu LIP 25, która to została zakupiona w firmie LIP we Francji.
Mechanizm był produkowany w latach 1949 -1954 w ograniczonych ilościach
W tamtych czasach marka Sturmanskie posiadała mechanizmy łożyskowane na 15-stu i 17-stu kamieniach.
Gagarin posiadał wersję łożyskowaną na 17-stu kamieniach, wzbogaconą o system zabezpieczający balans przed wstrząsami, a dwa dodatkowe kamienie służyły kasowaniu luzów półosiowych koła wychwytowego.
Charakterystyczną cechą były 3 gwiazdki i napis 1мчэ umieszczony na kole płaskim mechanizmu naciągu.
Całość wykończono szlifem genewskim.
Zegarek posiadał wskazanie godzin, minut i centralną wskazówkę sekundnika.
Średnica koperty wynosiła niecałe 33 mm.
Po zakończeniu misji Gagarin oddał zegarek do muzeum, w którym możemy oglądać go do dnia dzisiejszego.
Autor: Paweł Gigauri