W 2003 roku niemiecki zegarmistrz Thomas Prescher zainspirowany wynalazkiem Anthonego Randalla (dwuosiowy tourbillon w zegarze karetowym - informacja poniżej) opracował dla zegarka kieszonkowego dwuosiowe urządzenie obiegowe wychwytu tzw. latający tourbillon żyroskopowy (flying gyrotourbillon), w którym druga oś obraca się równolegle to tarczy zegarka.
W roku 2004 Thomas Prescher zaprezentował w zegarku naręcznym unowocześnioną wersję dwuosiowego tourbillonu.
Również w 2004 roku firma Thomas Prescher Haute Horlogerie opracowała trójosiowy tourbillon, w który wyposażony został zegarek naręczny.
Wszystkie zegarki zostały pokazane na wystawie Baselworld w 2003 i odpowiednio 2004 roku.
___
W 2004 roku także firma Jaeger-LeCoultre zaprezentowała sferyczne urządzenie obiegowe wychwytu pod nazwą Gyrotourbillon I. Umieszczone zostało w mechanizmie JLC 177 z ręcznym naciągiem, który wyposażony został w komplikacje równania czasu, wiecznego kalendarza oraz sprężynę naciągu o autonomii chodu równej 8 dniom.
Tytanowa konstrukcja tourbillonu wykonana została z 90 elementów o łącznej wadze 0,336 grama. Trzy hercowy balans mono-metalowy wykonano z 14 karatowego złota z obciążnikami regulacji odśrodkowej oraz wyposażono w swobodnie oscylującą breguetowską sprężynę.
Koszyk żyroskopowego tourbillonu posiada dwie klatki, które obracają się w dwóch płaszczyznach. Aluminiowa klatka zewnętrzna wykonuje jeden obrót na minutę, klatka wewnętrzna z tytanu i aluminium 2,5 obrotu na minutę. Konstrukcję chroni przed skutkami wstrząsów sześć systemów anty-wstrząsowych.
___
W roku 1977 dwuosiowy tourbillon został opatentowany i zainstalowany w przenośnym zegarze karetowym przez Anthony Randalla, który zainspirował Thomasa Preschera do opracowania mniejszych wersji w zegarkach kieszonkowych i naręcznych.
Zgłoszenie: Thomas Prescher
Pozostałe rekordy w ramach: Kalendarium ewolucji mechanizmów