1863 - Sprężyna naciągu bez zaczepu, tzw. ślizgająca się sprężyna

Podczas gdy zegarek jest noszony sprężyna jest stale nawijana na wałek w bębnie, aż do maksymalnego naciągu. Nadmierne i długotrwałe naprężenie sprężyny może doprowadzić do jej pęknięcia.

Jean Adrien Philippe w 1863 roku wymyślił i opatentował (francuski patent Nr 58 941) sprężynę naciągową bez zaczepu w bębnie.
Zewnętrzna końcówka sprężyny nie jest na stałe przymocowana do ścianki bębna. Zakończona jest specjalnym ostrzem, które w miarę rosnącego naprężenia sprężyny ześlizguje się stopniowo po wewnętrznej ściance bębna wyposażonego w trzy nacięcia unikając tym samym potencjalnych uszkodzeń spowodowanych przez zbyt mocne jej nawinięcie.        

Wynalazek ten umożliwił jednoczesne nawinięcie sprężyn w dwóch połączonych bębnach, co odegrało znaczącą rolę dla rozwoju naciągu automatycznego w zegarkach naręcznych.

Zgłoszenie: Tomasz Jakubas