Ball to nie jest zegarek, koło którego można przejść obojętnie. Nie jest to też zegarek, o którym powiesz, że „może być”, Balla albo się kocha (nie zawsze od pierwszego wejrzenia) albo szczerze nienawidzi.
Wszystko za sprawą specyficznego designu i to niemal w każdym aspekcie. Począwszy od masywnej konstrukcji, przez szerokie wskazówki, z uwagi na konieczność umieszczenia na nich rurek z trytem i wielokolorowe, specyficzne podświetlenie, a na cyfrach złożonych z trytowych rurek kończąc.
„Get on the ball”
Wiele rzeczy w historii ludzkości zrodziło się z potrzeby, jak chociażby telefon wynaleziony przez Grahama Bella, służący do komunikacji na duże odległości, który dziś jest tak powszechny, że nie wyobrażamy sobie bez niego życia. Inne powstały przez zupełny przypadek, jak folia bąbelkowa - w 1957 dwóch inżynierów, Alfred Fielding i Marc Chavannes chciało produkować tapety z plastiku. Opracowali maszynę, która miała automatycznie wytwarzać tapetę, niestety, na skutek niewłaściwie dobranych parametrów, zamiast tapety urządzenie wypuściło folię wypełnioną pęcherzami powietrza. Na początku sprzedawali to jako izolację do szklarni, dopiero w 1960 roku folia trafiła na rynek jako opakowanie ochronne.
Zegarki Ball zawdzięczamy katastrofie kolejowej, która wydarzyła się 19 kwietnia 1891 roku na stacji Kipton, oddalonej o 40 mil od Cleveland w stanie Ohio. Na skutek chwilowego zatrzymania się zegarka maszynisty pociągu pasażerskiego, który sądził, że do zjazdu na bocznicę w celu minięcia się z pociągiem pocztowym ma 7 minut, a w rzeczywistości miał ich 3, doszło do zderzenia dwóch pociągów, w którym kompletnie zniszczone zostały obie lokomotywy oraz trzy wagony pocztowe, a śmierć poniosło 9 osób.
Po wypadku, linie kolejowe zatrudniły Webba C. Balla do zweryfikowania tego, jak przestrzegane są standardy odmierzania czasu na kolei. Wnioski z przeprowadzonego przez Balla śledztwa nie pozostawiały wątpliwości co do tego, że nie ma wiarygodnego standardu ani procedur pomiaru czasu i postępowania z zegarami używanymi na kolei. Opracował on więc standard dla zegarków używanych przez obsługi pociągów, który obejmował m.in. łożyskowanie mechanizmu na minimum 17 kamieniach, dokładność pomiaru czasu na poziomie nie gorszym niż 30 sekund na tydzień, białe tarcze z czarnymi arabskimi cyframi oraz skalę minutową. Wprowadził też wymóg regularnych przeglądów zegarków stosowanych przez personel kolejowy, potwierdzanych stosownymi certyfikatami.
Trzy lata później Webb C. Ball założył firmę zajmującą się dystrybucją i serwisowaniem zegarków kieszonkowych dla kolei. Do roku 1908 jego firma przeprowadziła inspekcję 180 linii kolejowych i wyregulowała ponad milion zegarków używanych przez pracowników tych linii.
Niektóre źródła podają, że określenie „Get on the ball” wzięło się właśnie z legendarnej wręcz dbałości Balla o zapewnienie precyzji pomiaru czasu w każdych warunkach. „To be on the ball” oznacza bycie z czymś na bieżąco, realizację zadań na czas, nadążanie. Firma zresztą używała później hasła „Get on the ball” w swoich materiałach promocyjnych i reklamowych.
Obsesja dokładności
Webb C. Ball miał obsesję dokładności pomiaru czasu i ta właśnie cecha przejawia się w zegarkach firmy do dziś. „Accuracy under adverse conditions” – „Dokładność w trudnych warunkach” to slogan firmy, który w połączeniu z informacją, że jest to oficjalny standard pomiaru czasu na kolei ma zapewnić użytkownika, iż ma do czynienia z najwyższej klasy instrumentem do pomiaru czasu.
Miałem do czynienia z kilkoma zegarkami tej marki i przyznam, że są naprawdę dobrze wykonane i sprawiają wrażenie bardzo solidnych, często wręcz niezniszczalnych przedmiotów z uwagi na masywne koperty i bransolety. Ball często używa też zaawansowanych materiałów w konstrukcji swoich zegarków: ceramiki, tytanu, czy stali 904L, stosuje zabezpieczenia przed wpływem pola magnetycznego i zaawansowane technicznie systemy antywstrząsowe, w celu zapewnienia jak najwyższej trwałości zegarków i dokładności pracy mechanizmu.
Roadmaster Marine GMT
Najnowszy model Ball to pierwszy na świecie zegarek łączący funkcję GMT (wskazania czasu w drugiej strefie czasowej) z kalendarzem wskazującym dzień tygodnia i dzień miesiąca. Wykonana z tytanu koperta o średnicy 42 mm ma 14,55 mm wysokości i została zestawiona ze zwężającą się w stronę zapięcia tytanowo-stalową bransoletą. Dzięki zastosowaniu tytanu, ten dość masywny zegarek na bransolecie waży jedynie 160g, czyli wygląda na cięższy niż jest w rzeczywistości.
Możemy wybierać pomiędzy trzema kolorami tarczy: granatowym, czarnym i srebrnym, na której rozmieszczono 26 mikrotubek wypełnionych trytem: 8 świecących na żółto indeksów godzinowych, liczby złożone z mikrorurek na godzinach 6., 9. i 12. i podwójny znacznik na godzinie 3. w kolorze zielonym. Kolejne 4 świecące rurki umieszczono na wskazówkach – zielone na godzinowej, minutowej i sekundowej oraz żółtą na wskazówce drugiej strefy czasowej, dla zapewnienia możliwości odróżnienia również w zupełnej ciemności.
Na godzinie 3. znajdziemy też wskazanie kalendarza w okładzie „day-date”, natomiast na brzegu tarczy naniesiona jest podziałka minutowa oraz skala czasu GMT. Skala jest dwubarwna – dzień/noc, zależnie od wersji kolorystycznej tarczy, biało-czarna lub biało-granatowa.
Po prawej stronie mamy tradycyjną, zakręcaną koronkę, zaś po lewej dwa przyciski do szybkiej zmiany ustawienia drugiej strefy czasowej – zmiany „do przodu” dokonuje się przyciskiem na godzinie 10, zaś „w tył” – tym umieszczonym na godzinie 8.
Tarczę okala obracający się w dwóch kierunkach szeroki, ceramiczny pierścień w kolorystyce „pepsi” z naniesioną skalą GMT – wszystkie cyfry zostały wypełnione Super LumiNova.
Rozwiązanie w postaci wskazówki drugiej strefy czasowej oraz pierścienia pozwala na realizację wskazania czasu jednocześnie w trzech strefach czasowych.
Bransoleta lub pasek NATO
Bransoleta składa się z ułożonych naprzemiennie szerokich ogniw w kształcie litery H oraz wąskich, prostokątnych łączników, motylkowe, zatrzaskowe zapięcie zostało opatrzone logo Ball. Na bokach krótkich uszu znajdują się „śruby” sugerujące jakoby bransoleta była w ten sposób mocowana do koperty, ale jest to jedynie imitacja, w rzeczywistości bransoleta ma klasyczne teleskopy. Oprócz bransolety producent oferuje czarny, gumowy pasek oraz tekstylny, zielono-beżowy pasek typu NATO.
Od góry kopertę zamyka szafirowe szkło z antyrefleksem, od dołu natomiast zakręcany, przezroczysty dekiel, również ze szkłem szafirowym. Wodoszczelność konstrukcji wynosi 1000 stóp, czyli 300 metrów.
Mechanizm, który został użyty w zegarku to zmodyfikowana ETA 2893-2 z certyfikatem chronometru, z 42-godzinną rezerwą chodu, wyposażony w moduł GMT i oznaczony przez Balla jako RR1203-C.
Limitacja modelu Ball Roadmaster Marine GMT wynosi 1000 sztuk dla wszystkich wersji kolorystycznych łącznie, a sugerowana cena detaliczna to 16 800 złotych.
Zastosowane materiały zapewniają odporność na działanie pól magnetycznych o natężeniu do 4800 A/m, a system amortyzacji mechanizmu pozwala przetrwać mu wstrząsy do 5000 G.
Co z tym polem?
Ponieważ często w danych technicznych zegarków spotykamy takie wartości jak np. 4800A/m, zatrzymam się na moment przy tej liczbie. Odporność na pole magnetyczne do 4800A/m to standard dla zegarków określanych jako „antymagnetyczne”, zgodnie z normą ISO 764:2002.
Czy to dużo i jak ma się to do życia codziennego?
Indukcja magnetyczna przy powierzchni Ziemi wynosi około 0,65 Gaussa, co odpowiada natężeniu pola magnetycznego około 50 A/m, telefon komórkowy emituje pole magnetyczne o natężeniu około 800 A/m, laptop wygeneruje podobne pole w pobliżu anteny WiFi, ale już zwykły ferrytowy magnes, taki jaki znajdziemy w magnetycznym zapięciu damskiej torebki to poziom ponad 100 000 A/m. W codziennym życiu taki poziom odporności na działanie pól magnetycznych będzie jak najbardziej wystarczający i nie stanowi zagrożenia dla zegarka, o ile nie położymy go np. na kolumnie głośnikowej.
Gdybyśmy jednak polecieli na Jowisza, którego pole magnetyczne jest ok. 20 000 razy silniejsze niż ziemskie, to lepiej zegarek zostawić na ziemi, bo tam natężenie pola magnetycznego sięga 800 000 A/m.
Aparat do rezonansu magnetycznego generuje pole magnetyczne o natężeniu 2,4 miliona A/m (30 000 Gaussów).
Marine GMT Moon Phase - obie strony Księżyca
Druga wersja Roadmastera to Marine GMT Moon Phase, czyli model dodatkowo wyposażony we wskazanie faz księżyca.
Kolorystycznie i wymiarowo zegarek ten nie różni się od wersji prezentowanej wcześniej, czyli bez komplikacji wskazania fazy księżyca, tak samo jest on również dostępny z bransoletą i dwoma paskami.
W tym zegarku z tarczy „zniknęły” natomiast dwa indeksy na godzinach 5. i 7., oraz złożona z rurek z trytem cyfra 6., a w ich miejsce pojawiło się koło z obracającymi się dwoma półsferami księżyca (dla półkuli północnej i południowej) oraz skala czasu upływającego miesiąca księżycowego.
Do regulacji modułu fazy księżyca służy ukryty z boku koperty przycisk umiejscowiony na wysokości godziny 4. Tarcze księżyca mają powierzchnie pokryte substancją SuperLumiNova, co daje niesamowity efekt kiedy spoglądamy na zegarek w ciemności.
Mechanizm, oznaczany przez markę Ball jako R1206-C, z komplikacjami konstrukcji wskazania faz księżyca i GMT ma certyfikat COSC, i również bazuje na ETA 2893-2. Identyczna, jak dla mechanizmu bez modułu faz księżyca jest też rezerwa chodu, wynosząca 42 godziny po pełnym naciągnięciu sprężyny.
Również w tym przypadku przewidziana przez producenta liczba egzemplarzy to 1000 dla wszystkich wersji kolorystycznych łącznie, zaś cena Ball Marine GMT Moon Phase to 18 100 złotych.
Na koniec warto zobaczyć film prezentujący ten ciekawy zegarek:
Zegarki z serii Ball Marine GMT obecnie są w przedsprzedaży, obejmującej także Polskę.
Planowana dostępność i dostawy zamówionych egzemplarzy to sierpień/wrzesień 2024 roku.
Szukasz informacji o nowościach marki Ball i recenzji zegarków? Sprawdź nasze pozostałe publikacje - zegarki Ball.
INSTAGRAMIE
greenlogic.eu