Stosunkowo niedaleko od polskiej granicy, nieopodal Drezna, w małej miejscowości Glashutte ma siedzibę jedna z najwspanialszych firm zegarkowych naszych czasów - A. Lange & Söhne.
Firma ma swoje początki w 1845 roku. Założycielem był Ferdynand Adolf Lange. Przez wiele lat produkowała ona zegarki kieszonkowe bardzo wysokiej jakości. Zasłynęła również zegarkami dla lotników podczas II wojny Światowej. Piękna historia zakończyła się w 1948 roku, kiedy to firma została znacjonalizowana przez sowiecką administrację. Właściwie słuch o L&S zaginął.
Komunizm to nie miejsce na prestiżowe zegarmistrzostwo. Jednak to co złe, mroczne i nieludzkie kiedyś się kończy. Komunizm na szczęście upadł z wielkim hukiem – a znaleźli się ludzie, którzy postanowili wskrzesić firmę zegarmistrzowską, i to w wielkim stylu. Wprawdzie odrodzone A. Lange & Söhne nie jest prawnym spadkobiercą dawnej firmy, ale nabyto prawa do marki i 7 grudnia 1990 roku prawnuk założyciela - Walter Lange - założył Lange Uhren GmbH. Udało się to dzięki wsparciu z grupy LMH w której skład wchodził miedzy innymi IWC czy JLC – dziś to grupa Richemont. Już w 1994 roku zaprezentowano pierwsze czasomierze, znów pod marką A. Lange & Söhne.
Dziś w ofercie firma ma wiele wspaniałych zegarków. Doskonała jakość wykonania, wspaniałe komplikacje konstrukcji mechanizmów, w tym te wielkie, i pozycjonowanie tylko na najwyższej zegarmistrzowskiej półce.
Pierwowzorem był czasomierz kieszonkowy
W tym artykule przedstawimy zegarek, którego pierwowzorem był czasomierz kieszonkowy, produkowany na początku ubiegłego wieku A. Lange & Söhne Grande Complication 42500.
Dzisiejszy Grand Complication to, podobnie jak pierwowzór, także dzieło sztuki, jednak teraz jest to zegarek naręczny. Po raz pierwszy zaprezentowano go na targach w Bazylei w 2013 roku.
Wyceniony został na niemal 2 miliony euro.
To najbardziej skomplikowany zegarek marki i ścisła czołówka pod tym względem czasomierzy na świecie.
Powstanie tylko 6 sztuk tego niesamowitego zegarka.
Jedna sztuka rocznie. Nad każdą pracuje jeden zegarmistrz, właśnie przez rok.
Jest to w zasadzie rękodzieło – najbardziej cenna ręczna praca największych fachowców z dziedziny zegarmistrzostwa, przy zastosowaniu niesamowitej wręcz precyzji, poziomu skomplikowania i najlepszych materiałów. Zegarek oczywiście wskazuje czas, ale dla L&S to za mało, o wiele za mało.
To dzieło, poza wskazaniem czasu, ma funkcję stopera z doganiającą sekundą (rattrapante – podwójny stoper), wskazanie faz księżyca, wieczny kalendarz, który nie będzie potrzebował korekty aż do 2100 roku, ale także spektakularne funkcje bicia w postaci minutowej repetycji oraz Grande Sonnerie i Petit Sonnerie, czyli pełne wybijanie co kwadrans aktualnej godziny lub po przełączeniu wybijanie godzin i osobno kwadransów.
Takie nagromadzenie zegarmistrzowskich wspaniałości zostało umieszczone w 50 mm kopercie o wysokości aż 20,3 mm. To nie są wymiary, przy których można by pisać o wygodnym użytkowaniu zegarka. Tylko z drugiej strony, czy szczęśliwiec będący właścicielem tego zbioru zegarkowych marzeń w jednym czasomierzu, będzie go nosił często na nadgarstku?
Nie sadzę! To zegarek do oglądania.
A jest co oglądać. W zasadzie z każdej strony.
Tarcza zegarka to pokaz kunsztu na najwyższym poziomie. Jest emaliowana, a precyzja wykonania mini tarcz dodatkowych wskazań, otworów, nadruków i płaszczyzn jest wprost perfekcyjna. Nadruki są w dwóch kolorach.
Czarne w większości i czerwone, oznaczenie kwadransów i stycznia w tarczy kalendarza z miesiącami. Poza tym dominują wskazówki z różowego złota i niebieskie, dokładnie błękitne, doganiająca ze stopera, wskazująca minuty i części sekundy. Mechanizm działa z częstotliwością 18 000 wahnięć na godzinę – co pozwala na osiągnięcie poziomu dokładności wskazań stopera do 1/5 sekundy.
Tarcza jest czytelna i maksymalnie prosta
Dla osób, które pasjonują się zegarkami i zegarmistrzostwem – jest jasne na pierwszy rzut oka, że to dzieło A. Lange & Söhne. Przy takim nagromadzeniu komplikacji konstrukcji i wskazań – tarcza jest czytelna i maksymalnie prosta.
Indeksy godzinowe, malowane, odpowiedniej wielkości, do tego podziałka minutowa i precyzyjna dzieląca minutę/sekundę na 5 części połączona po zewnętrznej i wewnętrznej stronie wąską czarna linią tworząca okręgi. Tracza na godzinie 3-ciej wskazuje dni miesiąca, na godzinie 6-tej mamy wskazanie faz księżyca oraz części sekundy stopera, na godzinie 9-tej jest tarcza ze wskazaniami dni tygodnia.
Najwięcej wskazań ma do zaprezentowania minitarcza na godzinie 12-tej. Mamy tam wskazanie miesięcy wiecznego kalendarza, uwzględnione poczwórnie by ująć rok przestępny. Na niej jest też wskazane za pomocą wcześniej wspomnianej niebieskiej wskazówki oznaczenie minut stopera.
Wokół tarczy skośnie ustawiony w stosunku do niej jest złoty pierścień dystansujący tarczę od szkła. W jego górnej części wygrawerowana jest nazwa producenta.
Cały mechanizm pozwalający na korzystanie z tak wielu wskazań jest bardzo skomplikowany. Składa się z 876 części, z czego 67 to kamienie łożyskujące. By zapewnić energię do pracy mechanizmu zastosowano 3 sprężyny naciągowe.
Do wskazań czasu, dla funkcji bicia oraz osobna dla stopera. Każda część jest wykonywana i polerowana ręcznie. Po złożeniu mechanizm jest znów rozbierany i sprawdzany od podstaw by wszystko działało perfekcyjnie. Kreacja tego mechanizmu zajęła aż 7 lat, ale chyba warto było – stworzono najbardziej skomplikowany mechanizm w historii firmy, do najdroższego w jej historii zegarka.
Otrzymał on oznaczenie L1902. Częstotliwość pracy to, jak pisałem wyżej, 18 000 wahnięć balansu na godzinę. Jego wymiary są podobne do wymiarów całego męskiego zegarka. Ma on 40,5 mm średnicy oraz 14,2 mm wysokości.
Komplikacja konstrukcji mechanizmu w postaci Grande Sonnerie stawia szczególne wymagania przed zegarmistrzem. Bo to on musi dostosować nie tylko różne operacje przełączania wszystkich elementów precyzyjnie, ale także znaleźć odpowiedni ton. Dźwięki są strojone ręcznie i "ze słuchu". Duże i małe bicie odbywa się zależnie od wyboru i aktywowania funkcji – niezależnie po każdym kwadransie. Repetycja minutowa jest uruchamiana przez naciśnięcie przycisku na godzinie 8-mej co pozwala na wybicie odpowiednio godzin, kwadransów i minut.
Mechanizm bicia ma swój własny bęben ze sprężyną, który zapewnia wystarczającą energię dla 24 godzin pracy. Jeśli nie chcemy, aby działał mechanizm bicia, za pomocą dźwigni na górze zegarka wybieramy opcję oznaczona jako R – Ruhe (cisza). Kiedy dźwignia jest w pozycji S – Schlagen – mechanizm bicia jest uruchomiony.
Możemy wtedy wybrać za pomocą dźwigni umieszczonej po drugiej stronie – na godzinie 6-tej opcję oznaczona G (Grosse - duże), czyli Grande Sonnerie lub K (Kleine - małe) – czyli petite sonnerie.
Wskazanie ułamka sekundy
Stoper w prezentowanym zegarku jest najbardziej skomplikowanym elementem czasomierze - składa się z 248 części. Dwa przyciski na górze na prawej i lewej krawędzi obudowy, pozwalają na pomiar czasu i zatrzymanie na dowolną liczbę pośrednich wskazań podczas pracy stopera. Stoper działa przy zastosowaniu koła kolumnowego dla wskazań stopera i drugiego koła dla wskazania rattrapante.
Ciekawostką, i zarazem trudnym do pokonania pod względem technicznym, jest wskazanie ułamka sekundy – w tym wypadku 1/5 za pomocą osobnej tarczy. Uzyskano to przy użyciu dodatkowego 30 zębowego koła i pięcioramiennego o kształcie gwiazdy, co pozwala na szybkie i precyzyjne „skoki” wskazówki do właściwego punktu na tarczy i umożliwia odczyt wskazania 1/5 sekundy. Zapotrzebowanie takiego mechanizmu na energię jest tak duże, że stoper posiada swoja własną sprężynę napędową.
Ostatnia „grupa” wskazań to kalendarz.
Mechanizm wiecznego kalendarza opiera się na kalendarzu gregoriańskim. Bierze on pod uwagę nie tylko różne długości miesięcy w roku, ale dzień 29 lutego w roku przestępnym. Tylko w roku 2100, kalendarz będzie musiał być skorygowany o jeden dzień. Dokładne długości miesięcy są kodowane przez wycięcia w tak zwanym kole 48-er i odczytuje się je mechanicznie przez dźwignię daty. Im głębsze zagłębienie próbki, tym krótszy jest miesiąc.
Te wszystkie niespotykane „dobra” zamknięte są w 50 milimetrowej kopercie wykonanej z różowego złota. Jej kształt jest typowy dla linii 1815 A. Lange & Söhne – nietypowy jest tylko rozmiar. Szkło jest szafirowe. Uszy są proste, dość masywne lekko podcięte przy samej kopercie. Przyciski stopera po obu stronach górnych uszu są prostokątne z zaokrąglona krawędzią. Klasyczny kształt ma przycisk uruchamiania repetycji.
Koronka jest duża. Musi zapewnić wygodny naciąg aż trzech sprężyn. Wszystko to w pełni ze sobą współgra stylistycznie i tworzy bardzo elegancką całość. Jedynie dźwignie mechanizmu bicia, czyli górna wyboru opcji włączona i wyłączona oraz dolna Grande sonnerie i Petite sonnerie – są w moim odczuciu niedopasowane do całości zegarka. Nie mam, patrząc na nie, tego niezbędnego w takim przypadku poczucia spójności z całym projektem.
Od spodu zegarka mamy mocno (w aspekcie średnicy) przeszklony dekiel. W tym przypadku jest to w pełni uzasadnione. Mechanizm to dzieło sztuki, nawet części zupełnie niewidoczne są ręcznie polerowane i zdobione tak samo jak te pierwszoplanowe.
Widok, za szafirowym szkłem z powłoką antyrefleksyjną zapiera dech w piersiach każdemu zegarkomaniakowi i nie tylko. Są piękne zdobienia, są polerowane elementy, pasy genewskie, grawery. Jest uczta dla oczu!
Ten niesamowity czasomierz, jego prototyp oraz historię prezentuje film:
Jedynie cena może studzić zapał.
Z drugiej strony tylko 6 szczęśliwców będzie mogło cieszyć się tym cudem. Krążą jednak plotki, że 3 sztuki kupił jeden biznesmen – to zawęża grono pozostałych potencjalnych posiadaczy do jedyne 3 osób ;)
Autor: Adrian Szewczyk
INSTAGRAMIE
greenlogic.eu